1877
HENRYK CYGANIK - poeta, prozaik, satyryk, teatrolog i – jak sam siebie nazywał – „wyrobnik pióra”. O kulturze polskiej wiedział dużo. Bardzo dużo. A my tę jego wiedzę bez skrupułów wykorzystywaliśmy. Uczestniczył we wszystkich realizowanych przez nas przeglądach teatralnych – czarnodunajeckich, sejmikowych, bajdurkowych i lalkowych, prowadził wykłady na warsztatach teatralnych, zajęciach Akademii Słowa, przewodniczył komisji Konkursu Jednego Wiersza w Tarnowie. Wykorzystywaliśmy też bez skrupułów ten rzadki dar, jakim jest umiejętność połączenia treści przekazu z formą. Był autorem tekstów wielu naszych wydawnictw. Pisał o teatrze, poezji, orkiestrach dętych. Ujmował w słowa nasze wspólne wędrówki przez pola regionalnych zjawisk kulturowych. Słowa trafne… i ciepłe. Przez wiele lat prowadził biuro prasowe Święta Dzieci Gór, nadając blasku codziennym festiwalowym wydarzeniom. Ale najbardziej urzekła nas osobowość Henryka – człowieka wyrosłego z gór i kochającego je miłością wciąż pierwszą, bezwarunkową. Od nich uczył się jak być częścią Natury, uczył się obcowania ze Stwórcą, wolności, dumy i pokory, szacunku dla przeszłości, dla odwiecznych praw i prawd, „dla dokonań bliźnich, dla urody świata, dla piękna i sensu życia”. Także od nich uczył się bezkompromisowości w swej stałej walce z obłudą, tchórzostwem i cynizmem. Połączyła nas ta miłość do gór, do szmeru strumienia, skrawka błękitu nad głową, światła wieczornej watry i ciszy trwania. Do osiągnięć człowieka zrodzonych z prawdziwych twórczych pasji. Do pięknej polszczyzny. Połączyło nas też marzenie, wyrażone najtrafniej w „Najkrótszej modlitwie” Henryka: Panie, ocal wszystko poza głupotą.
W 2005 roku aby upamiętnić działalność i osobowość Henryka Cyganika Małopolskie Centrum Kultury SOKÓŁ ustanowiło nagrodę jego imienia, przyznawaną osobom i organizacjom amatorskiego ruchu artystycznego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie teatru, za upowszechnianie i ochronę kultury, za przyjaźń i propagowanie „małych ojczyzn”.
