1833
Wernisaż zgromadził wielu miłośników sztuki nie tylko z Nowego Sącza. Gości powitali dyrektor MCK SOKÓŁ Antoni Malczak i przewodniczący Rady Programowej Galerii BWA SOKÓŁ prof. Andrzej Szarek. O malarstwie artystki ciekawie mówił Krzysztof Kuliś. Kuratorem wystawy jest Ewa Rams, która też zredagowała starannie wydany katalog.
Maria Malczewska ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Opolu. W latach 1970-1977 studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Włodzimierza Buczka i prof. Zbyluta Grzywacza. Dyplom uzyskała w 1977 roku. W latach 1980-1982 ukończyła podyplomowe studia na Wydziale Scenografii teatralnej i filmowej w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Od ukończenia studiów prowadzi nieprzerwanie działalność artystyczną.
Prace artystki znajdują się w zbiorach muzealnych, miejskich i prywatnych m.in.: w Austrii, Belgii, Francji, Holandii, Niemczech, Polsce, Słowacji, Szwajcarii oraz w USA.
Uczestniczka Międzynarodowych Biennale Pasteli w Nowym Sączu. Laureatka m.in.: I Nagrody Związku Artystów Plastyków w Dϋsseldorfie i II Nagrody 24 Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie.
"Malarstwo Marii Malczewskiej-Barnhardt jest żywym, ciągle rozwijającym się i otwartym procesem. Mimo osiągnięcia wysokiego stopnia sprawności warsztatowej w zakresie fotorealistycznego obrazowania, Artystka w ostatnich obrazach niekiedy powraca do zasad estetyki ekspresyjnego figuratywizmu, nawiązując w ten sposób do początków własnej twórczości. Powroty mają przeważnie motywy sentymentalne, jednak w tym przypadku idzie o coś znacznie głębszego, o chęć zachowania twórczej równowagi między racjonalną i chłodną stylistyką fotorealizmu i emocjonalną impulsywnością, która stanowi najgłębsze źródło artystycznej kreacji. Uczucia i rozum dopełniają się wzajemnie i podobnie jak w życiu, tak i w sztuce, są niczym dwa bieguny między którymi rozciąga się przestrzeń sensownie uporządkowanej całości.
Obrazy, Marii Malczewskiej-Bernhardt, malowane zarówno w sposób opanowany i skrywający emocje, bądź też przeciwnie, odsłaniające źródło artystycznych wzruszeń, oscylują wokół intencji przedstawienia aury tajemnicy jako ważnej części składowej ludzkiego losu. Pobudzają wyobraźnię widza, poruszają tkwiące w niej, zakrzepłe w podświadomości obrazy i symbole, zapomnienia i przypomnienia. Skłaniają do rozmyślania o ukrytej istocie rzeczy ukrytej za zasłoną nieprzenikliwej materii."
Franciszek Chmielowski (fragment tekstu "Zasłona Losu", zamieszczonego w katalogu wystawy)
Fot. PG
Fot. Mąż Artystki
