1833
17 lipca
KRÓLEWSKIE INSTRUMENTY
Barbara ŚWIĄTEK-ŻELAZNA – flet
Marek STEFAŃSKI – organy
27 lipca
BACH i SPADKOBIERCY
Carlo TUNESI – organy (Włochy)
7 sierpnia
MUZYKA BARW i NASTROJÓW
Gordon MANSELL – organy (Kanada)
14 sierpnia
NA WĘGIERSKĄ NUTĘ
Szilveszter ROSTETTER – organy (Węgry)
kierownictwo artystyczne: prof. Mirosława Semeniuk-Podraza
prowadzenie: Anna Woźniakowska
Anna Woźniakowska
Teoretyk muzyki, krytyk muzyczny, prelegent i publicysta, wieloletni kierownik redakcji Muzycznej Rozgłośni Polskiego Radia w Krakowie.
Współpracuje z wieloma pismami (m.in. z „Dziennikiem Polskim”, „Ruchem Muzycznym”, „Twoją Muzą”, miesięcznikiem „Kraków”, „Nowymi Książkami”). Jest autorem szeregu haseł w „Encyklopedii Muzycznej” PWM i „Encyklopedii Krakowa” PWN. Opracowała kilka wydawnictw jubileuszowych (m.in. Państwowej Szkoły Muzycznej II st. im. W. Żeleńskiego w Krakowie i Capelli Cracoviensis). Jest autorem książek: „Maestra. Jadwigi Romańskiej życie w sztuce” (Kraków, 1998), „Czy Kraków zasługuje na operę?” (Kraków, 2000), „Tadeusz Żmudziński. Pianista i nauczyciel” (Kraków, 2002), „60 lat Filharmonii im. Karola Szymanowskiego w Krakowie” (Kraków, 2004), „Trzeba umieć marzyć. Rozmowy z Markiem Stachowskim” (Kraków, 2005). „Rzeki płyną różnymi korytami. Rozmowy z Adamem Walacińskim” (Kraków, 2008).
****
17 lipca
Barbara ŚWIĄTEK-ŻELAZNA – flet
Marek STEFAŃSKI – organy
Barbara Świątek-Żelazna
Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Krakowie. Studia podyplomowe odbyła w Konserwatorium w Paryżu pod kierunkiem prof. Gaston Crunelle’a. Przez wiele lat pracowała w Orkiestrze Polskiego Radia i Telewizji jako flecista-solista.
Była członkiem Tria Barokowego wraz z Elżbietą Stefańską i Jerzym Klockiem, współtworzyła Warszawskie Trio Harfowe z Urszulą Mazurek i Zdzisławem Polonkiem, a także była długoletnim członkiem Zespołu MW2.
Dokonała wielu nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia, Polskich Nagrań, Telewizji Polskiej oraz radiowych rozgłośni zagranicznych.
Prowadziła kursy fletowe w Belgii i na Ukrainie, zasiadała w jury Międzynarodowego Konkursu Fletowego w Monachium. Otrzymała wiele odznaczeń i wyróżnień m.in. Ministra Kultury i Sztuki, Nagrody Miasta Krakowa oraz Excellence in Teaching Award R.E. i R.A. Robinsonów oraz Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Uhonorowana nagrodą „Orfeusz 1964” przyznaną przez Sekcję Krytyków Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków (SPAM) na Międzynarodowym Festiwalu Warszawska Jesień za najciekawsze wykonanie podczas festiwalu oraz za kierunek poszukiwań artystycznych.
W latach 1999-2002 piastowała urząd Rektora Akademii Muzycznej w Krakowie. Jest profesorem tytularnym Akademii Muzycznej w Krakowie, pełni funkcję Kierownika Katedry Instrumentów Dętych, Perkusji i Akordeonu. Jest członkiem Rady Nauki w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Jest inicjatorką i przewodniczącą jury Ogólnopolskiego Konkursu Fletowego, obecnie Międzynarodowego Konkursu Fletowego w Krakowie.
Prowadzi działalność muzyczną jako solistka i kameralistka.
Marek Stefański
Urodzony w roku 1969 w Rzeszowie, ukończył studia w krakowskiej Akademii Muzycznej w klasie organów prof. Joachima Grubicha, otrzymując w 1994r. dyplom z wyróżnieniem.
Na początku studiów, jako organista - solista wraz z Krakowskim Akademickim Chórem „Organum” odbył tournée koncertowe obejmujące większość krajów europejskich.
Zwieńczone sukcesami koncerty podczas międzynarodowych festiwali muzyki sakralnej i organowej oraz uzyskane nagrody (m.in. I nagroda w ramach European Forum d’Art Sacre) otworzyły mu drogę do udziału w większości polskich i zagranicznych festiwali muzyki organowej.
W roku 1996 otrzymał stanowisko organisty krakowskiej Bazyliki Mariackiej. Funkcję tę pełnił etatowo do roku 2007. Obecnie współpracuje na stałe jako organista z Bazyliką Mariacką w Krakowie, gdzie oprócz gry organowej podczas uroczystości kościelnych, w ciągu każdego roku wykonuje regularnie recitale organowe w cyklu „Musica sacra”.
Od roku 1999 pracuje w Katedrze Organów Akademii Muzycznej w Krakowie oraz prowadzi Klasę Organów w Zakładzie Muzyki Kościelnej. W roku 2007 obronił w macierzystej uczelni przewód doktorski poświęcony stylom improwizacji w muzyce organowej od XVIII do XX wieku.
Wystąpił dotychczas z koncertami w większości krajów Europy, w Ameryce Północnej i Południowej oraz Izraelu. Regularnie zapraszany jest na koncerty do Rosji, gdzie stał się jednym z najbardziej znanych zagranicznych organistów.
Stał się zasłużonym propagatorem polskiej muzyki organowej, szczególnie XX wieku, którą wykonuje równolegle ze sztuką improwizacji organowej. Jego udziałem stały się prawykonania utworów współczesnych polskich kompozytorów oraz polskie prawykonania dzieł kompozytorów francuskich, które następnie zarejestrowane zostały jako nagrania archiwalne.
Dokonał także licznych nagrań dla Polskiego Radia, Telewizji Polskiej oraz rozgłośni zagranicznych, jak również nagrań płytowych dla polskich wytwórni fonograficznych „DUX”, „Musicon” oraz moskiewskiej „Art Bene”.
Po uzyskaniu nominacji do nagrody muzycznej Fryderyk w roku 2006 został członkiem Polskiej Akademii Fonograficznej.
Od października 2010r. wspólnie z Radiem Kraków realizuje cykl audycji „Antologia organów Krakowa”. Wraz z Radiem Rzeszów archiwizuje i prezentuje na antenie radiowej brzmienie wartościowych organów Podkarpacia.
Współpracuje z licznymi zespołami chóralnymi, wokalistami i instrumentalistami oraz gra koncerty jako solista.
Jest założycielem i kierownikiem artystycznym Festiwalu Muzycznego „Wieczory Muzyki Organowej i Kameralnej w Katedrze Rzeszowskiej i Kościołach Rzeszowa” oraz kierownikiem artystycznym Letnich Koncertów Organowych w Bazylice w Krośnie.
| Dietrich Buxtehude (1637-1707) |
Toccata F-dur BuxWV 157b |
| Georg Friedrich Haendel (1685-1759) |
Sonata a-moll na flet i basso continuo Larghetto |
| Johann Christian Bach (1735-1782) (transkrypcja na organy M. Stefański) |
Concerto D-dur Presto Grave-Allegro Adagio Vivace e cadenza |
| Georg Friedrich Haendel (1685-1759) |
Sonata G-dur na flet i basso continuo Adagio Allegro Andante Bourrée Menuett |
| Johann Ludwig Krebs (1713-1780) |
Partita chorałowa Liebster Jesu, wir sind hier |
| Georg Friedrich Haendel (1685-1759) |
Sonata g-moll na flet i basso continuo Adagio Andante Adagio Presto |
27 lipca
Carlo TUNESI – organy (Włochy)
Carlo Tunesi rozpoczął swoją muzyczną edukację, pobierając lekcje gry na fortepianie i organach u Maestra Luigi Toji, które przygotowały go do podjęcia studiów w Konserwatorium im. Gaetano Donizettiego we włoskim Bergamo, gdzie artysta zdobył licencjat w dziedzinie gry i kompozycji organowej.
Brał udział w seminariach i kursach w zakresie interpretacji organowej, prowadzonych przez M. Radulescu, L. Rogga i L. Lohmanna, a także uczestniczył w kursach praktycznych z muzyki kościelnej i prowadzenia chóru organizowanych przez Włoskie Towarzystwo Św. Cecylii w Rzymie.
W 2001 r. podjął decyzję o kontynuowaniu studiów i zdobył tytuł magistra w dziedzinie dydaktyki muzyki na Wydziale Muzykologii w Cremonie (Uniwersytet w Pawii).
Obecnie Carlo Tunesi pełni funkcję pierwszego organisty w kościele pod wezwaniem Świętego Franciszka Saverio przy Pontyfikalnym Instytucie Misji Zagranicznych w Mediolanie. Od ponad siedemnastu lat (od kiedy objął to stanowisko) przygotowuje muzyczną oprawę nabożeństw i wszystkie inne muzyczne wydarzenia. Pracuje także jako nauczyciel w państwowych szkołach średnich.
Carlo Tunesi koncertował jako solista i dyrygent chóru. Wraz z innymi instrumentalistami i śpiewakami brał udział w niezwykłych imprezach muzycznych organizowanych we Włoszech, Szwajcarii, Holandii, Francji, Belgii, Niemczech, Republice Czeskiej, Hiszpanii, Danii, Polsce, Anglii, Szwecji, Białorusi, Rosji i USA (w stanach Georgia i Południowa Karolina).
Artysta działa jako koordynator w Stowarzyszeniu Kulturalnym „Il Bordone” w Mediolanie, gdzie mieszka na stałe.
BACH I SPADKOBIERCY
| Johann Sebastian Bach (1865-1750) |
Concerto a-moll wg Vivaldiego BWV 593 |
| Feliks Mendelssohn-Bartholdy (1809-1847) |
Sonata d-moll op. 65 nr 6 Chorał. Andante sostenuto. Allegro molto Fuga. Sostenuto e legato Finale. Andante |
| Robert Schumann (1810-1856) |
Allegretto op. 58 nr 4 |
| Gaetano Donizetti (1797-1848) |
Grande Offertorio |
| Vincenzo Bellini (1801-1835) |
Sonata per organo |
| Giovanni Morandi (1777-1856) |
Rondò con imitazione de’campanelli |
| Marco Enrico Bossi (1861-1925) |
Temat z wariacjami op. 115 Pieśń wieczorna op. 92 nr 1 Studium symfoniczne op. 78 |
7 sierpnia
Gordon MANSELL – organy (Kanada)
Muzyczne wykształcenie artysta zdobywał w Królewskim Konserwatorium Muzycznym i w Katedralnej Szkole Chóru Św. Michała w Toronto.
Swoją zawodową karierę dyrektora muzycznego, kościelnego organisty i dyrektora chóru rozpoczął jeszcze, zanim skończył dwanaście lat.
Artysta jest kompozytorem muzyki sakralnej. Nieprzerwanie od ponad czterdziestu czterech lat występuje i działa w kościołach w Toronto i okolicy. Ponadto zdobył licencjat w dziedzinie nauk ścisłych (1979) w Rochester Institute of Technology. Posiada również dyplom ukończenia kursu informatycznego na Uniwersytecie w Toronto (2001), licencjat w dziedzinie muzyki (2006) i dyplom magistra muzyki (2008) specjalizacja – gra organowa, które zdobył na Wydziale Muzycznym Uniwersytetu w Toronto.
Od 2008 roku pracuje jako organista w kościele parafialnym pod wezwaniem Matki Bożej Bolesnej w Toronto, w którym pełni także funkcję dyrektora muzycznego i dyrektora chóru. Gordon Mansell gra na charakterystycznych organach o mechanicznej trakturze gry - firmy Casavant. Reprezentuje Alen Organ Company - największą na świecie firmę produkującą organy, a także pełni funkcję producenta wykonawczego i dyrektora artystycznego odbywającego się w maju i trwającego miesiąc dorocznego festiwalu o nazwie ORGANIX CONCERTS, promującego te wspaniałe organy.
WIELOBARWNY ŚWIAT ORGANÓW
| Alexandre Guilmant (1837-1911) |
Quatrième Sonate op. 61
Variations and Fugue on Stabat Mater |
| Victor Togni (1935-1965) |
Ave Maria |
| Frederick Karam (1926-1978) |
Gigue |
| Elsa Barraine (1910-1999) |
Prélude nr 2 Psaume de David CXVI |
| Feliks Nowowiejski (1877-1946) |
Dumka op. 31 nr 1 |
| Jean Langlais (1907-1991) |
Dialogue sur les Mixtures z Suite Breve |
| José Jesus Estrada (1949) |
Aspiración |
| Eleanor Daley (1955) |
Trinitas Genesis: And the Spirit of God moved upon the face of the waters Revelation: To the thirsty. I will give water Acts: And I will pour out my Spirit |
14 sierpnia
Szilveszter ROSTETTER – organy (Węgry)
Sylwester Rostetter - współczesny węgierski organista i kompozytor. Jest organistą i dyrygentem kościoła Św. Małgorzaty z rodu Arpada w Veszprém na Węgrzech. W latach 1975-1985 studiował na Akademii Muzycznej im. F. Liszta w Budapeszcie. Nagrał płytę CD zadedykowaną dla Jana Pawła II, na której znalazły się także utwory związane z Krakowem. Ogromnie zaangażowany jest w rozwój współpracy i przyjaźni polsko-węgierskiej, jest popularyzatorem polskiej muzyki na Węgrzech. W 2005 r. razem z ks. Proboszczem Leszkiem Kryzą założył chór polonijny pod wezwaniem św. Kingi przy Kościele Polskim w Budapeszcie. W 2007 r. wraz z Moniką Surán nagrał płytę w tym kościele pod tytułem Muzyka na waltornię. W 2010 r. wydano płytę także chóru św. Kingi. Koncertuje w wielu miastach europejskich i poza oceanem. Na rocznicę 200-lecia urodzin F. Liszta wydał wszystkie utwory organowe wielkiego kompozytora na 4 płytach.
NA WĘGIERSKĄ NUTĘ
| Tibor Pikéthy (1884-1972) |
Improwizacje na temat węgierskiego hymnu narodowego |
| Walenty (Bálint) Bakwark (1507-1576) |
Czarna krowa |
| Dávid Brassai Croner (1645-1740) |
Preludium in F |
| János Wolmuth (1643-1724) |
Pastorale |
| Ferenc Miklós Nowotny (1742-1773) |
Preludium in d-moll |
| Antal Zimmermann (1741-1781) |
Fuga super Alleluia paschale |
| Ferenc Liszt (1811-1886) |
Volkslied von Weimar |
| Dezsö Antalffy-Zsiros (1885-1945) |
Madonna |
| Jeno Kapi-Králik (1906-1978) |
Alleluja |
| Elek Huzella (1915-1971) |
Epilogue (B-A-C-H) |
| Gabór Lisznyai Szabó (1913-1981) |
Dwa Pastorale |
| Szilveszter Rostetter (1957) |
Passacaglia alla Pasqua |
| Géza Perényi (1877-1954) |
Alleluja |
