"Adom Modulations", czyli niezwykła mowa dwóch ciał...

W mrocznej scenerii rozgrywa się „walka” dwóch ubranych na czarno młodych kobiet. Początkowe sekwencje tańca przypominają nieco ruchy wykonywane na plaży przez… foki (podczas poruszania się). Później w niektórych figurach obie panie są podobne do jakiegoś wielkiego pająka, który przesuwa się po scenie. Widowisko jest żywiołowe. Tancerki prezentują znakomite przygotowania fizyczne i techniczne przy wykonywaniu kolejnych ewolucji. Poszczególnym układom towarzyszy dynamiczna muzyka, poruszająca, ale też chwilami łagodna i delikatna.
Spektakl podobał się widzom, wśród których przeważali uczniowie sądeckich szkół. Po jego zakończeniu, podczas spotkania z publicznością obie panie dzieliły się swoimi refleksjami. Rozmowę prowadził Karol Szafraniec. Zufit Simon pochodzi z Izraela. Studiowała taniec klasyczny i współczesny w Wyższej Szkole Muzycznej i Teatralnej we Frankfurcie nad Menem. Przez kilkanaście lat była tancerką klasyczną. Od kilku realizuje się w czymś nowym. Wyreżyserowała już trzy widowiska (w tym właśnie to). Mieszka w Berlinie. Ulrike Etzold pochodzi z Monchium. Ona od początku swojej kariery zajmowała się tańcem nowoczesnym i współczesnym.
Spektakl „Adom Modulations” symbolicznie nawiązuje do określeń z języka hebrajskiego: Adom oznacza czerwień, Dam – krew, Adam to pierwsza istota ludzka, Adama – ziemia. Każdy z tych czterech terminów stanowi ważny punkt odniesienia w tym przedstawieniu. Twórczyni podkreśliła, że w roli głównej na scenie występują dwa ludzkie ciała, na początku zespolone w jedno, później – rozdzielone. Raz walczące ze sobą, to znowu wspierające się wzajemnie, pozwalające na utrzymanie równowagi. To jest tak, jak w życiu człowieka. Jej zdaniem nie ma tu znaczenia, że obie bohaterki są kobietami, bo równie dobrze mogą to być dwaj mężczyźni lub para.
Każdy widz, może mieć własne interpretacje tego spektaklu. Wszystko zależy od wyobraźni, od ciągu skojarzeń. Na pewno nie można przejść obojętnie wobec tego przedstawienia.
Fot. PG