1834
Zespół MoCarta jest doskonale znany w Nowym Sączu. Warto przypomnieć, że gościł na pierwszym sądeckim Fun and Classic w roku 2001. Czterej mistrzowie smyczków znani są z doskonałego poczucia humoru. Łączenie świetnych umiejętności technicznych z dobrą zabawą, to jest właśnie istota naszego festiwalu. Zbigniew Zamachowski kilka razy występował na scenie SOKOŁA, m.in. w koncercie wspólnie z Magdą Umer i Piotrem Machalicą. Był też bohaterem cyklu spotkań „Ludzie Kina” w roku 2009. Grał także na scenie MOK podczas Jesiennych Festiwali Teatralnych, podobnie jak jego serdeczny przyjaciel Wojciech Malajkat, który – służbowo – jest dyrektorem Teatru Syrena w Warszawie, czyli formalnie szefem… druha.
„Niezrównany Zbigniew Zamachowski wykonuje piosenki. I te nastrojowe i te żartobliwe, z tekstami Jeremiego Przybory, Jerzego Wasowskiego, Jonasza Kofty, Wojciecha Młynarskiego, jak również twórców młodszego pokolenia: Tomasza Jachimka, Piotra Bukartyka i własne. Muzykę zapewnia niezwykle dowcipna Grupa MoCarta, która przedstawia również kilka zabawnych skeczy muzycznych. Co wyniknie ze spotkania wszechstronnie utalentowanego aktora i piosenkarza z kwartetem smyczkowym o ambicjach kabaretu muzycznego? A co w tym gronie robi Wojciech Malajkat? - takie oto pytania pojawiły się w tekście opublikowanych w folderze.
Rzeczywiście, Zbigniew Zamachowski świetnie śpiewa, do tego gra na kilku instrumentach, prezentuje wybitne aktorstwo. Wojciech Malajkat (jako ojciec dyrektor) stara się go co chwilę karcić za niesubordynacje, odbiera mu to kontrabas, to znowu gitarę i flecik, zaganiając do pracy. W rozmowach obu dżentelmenów pełno jest komizmu słownego i sytuacyjnego. A wszystko to podlane smakowitym muzycznym sosem, który z wprawą przygotowują panowie z MoCarta. Zabawa jest więc na 102!
Widz nawet nie wie kiedy, miło i wesoło spędza ponad 2,5 godziny MCK SOKÓŁ (plus krótka przerwa). Akcja spektaklu biegnie potoczyście, w czym zasługa zarówno znakomitych wykonawców, jak i autora scenariusza i reżysera Krzysztofa Jaślara (prywatnie – ojca skrzypka Filipa). Bisom nie było końca, artyści się przed nimi specjalnie nie bronili, mając w zanadrzu bogaty zestaw dodatkowych atrakcji.
I to by było na tyle, jakby powiedział śp. niezapomniany profesor mniemanologii stosowanej Jan Tadeusz Stanisławski, który w sądeckim grodzie przed laty bywał nader częstym gościem…
*Warto przeczytać*
Fot. PG
