1984
Piątkowy wieczór zgromadził sporą grupę miłośników sztuki, nie tylko z naszego regionu. Wielu gości przybyło m.in. z Krakowa. Bohaterki wieczoru nie mówiły wiele podczas oficjalnej części wernisażu, której gospodarzami byli Łukasz Białkowski i kurator Wojciech Szymański. Wolały kameralne rozmowy z widzami.
Jak zrobić wystawę dwóch artystek z jednej ulicy? – pyta na początku swojego wprowadzenia do wystawy Wojciech Szymański i odpowiada:
„Wydawać by się mogło, że w opowieści o sztuce polskiej drugiej połowy XX wieku Marta Deskur i Janina Kraupe zajmują dość precyzyjnie scharakteryzowane i bardzo odległe od siebie miejsca. Wystarczy przypomnieć, że w na nowo zaaranżowanej w 2005 roku Galerii Sztuki Polskiej XX wieku w krakowskim Muzeum Narodowym prace obu artystek zostały powieszone na antypodach i umieszczone w zupełnie różnych kontekstach. Płótna Janiny Kraupe zawisły więc obok prac innych związanych z Grupą Krakowską malarzy, dopowiadając historię nowoczesnego malarstwa powojnia. Obiekty Marty Deskur natomiast znalazły się w sąsiedztwie dwóch, jak ona sama, wliczanych w obręb sztuki krytycznej artystek: Katarzyny Kozyry i Alicji Żebrowskiej, dla których działań, osadzając je w kontekście feministycznym, kuratorzy galerii znaleźli antycypacje w twórczości Marii Pinińskiej-Bereś. Takie ulokowanie artystek w historii sztuki polskiej jest oczywiście słuszne. Dlatego próba zmiany tej logicznej narracji – osadzonej na różnicy generacyjnej, ideowej i w końcu formalnej – stanowi swojego rodzaju ekscentryczny eksces. Bo i na jakiej podstawie to robić? Fakt, że artystki mieszkają na jednej ulicy nie wydaje się wystarczającym uzasadnieniem”.
Więcej na ten temat… tu
Fot. PG
