Węgierski manuskrypt Magdaleny Ponurkiewicz i węgierska muzyka

Magdalena Ponurkiewicz urodziła się w roku 1945 w Barcicach. Jest absolwentką psychologii na UJ i logopedii na UMCS w Lublinie. Z tą drugą specjalnością związane było jej życie zawodowe. Debiutowała w roku 1986 poetyckim zbiorkiem „Leśne przypomnienia”. W roku 2001 ukazała się jej barwna opowieść autobiograficzna pt. „Okruchy pamięci”. Kolejna pozycja to „Byłam niewolnicą, czyli na czarno w Nowym Jorku” w roku 2002. W br. otrzymała nominację do Nagrody im. Ks. Prof. Bolesława Kumora w konkursie zorganizowanym przez Fundację Sądecką oraz portal i miesięcznik Sądeczanin. W internetowym plebiscycie „Okruchy pamięci” zajęły pierwsze miejsce, a Magdalena Ponurkiewicz (jako autorka) – drugie.
Wtorkowy wieczór prowadzili Barbara i Aleksander Porzuckowie, ze swadą, z dowcipem, ale i dociekliwością wobec bohaterki spotkania. Jej wypowiedzi przeplatali piosenkami, m.in. Wojtka Belona, Wojciecha Młynarskiego i Przemka Dakowicza (z muzyką A. Porzucka). Magdalena Ponurkiewicz opowiadała o kulisach powstania tej książki.
- Mam przodków Węgrów – podkreśliła. – Niestety, nie udało mi się w odpowiednim czasie dowiedzieć więcej na ten temat. Ta książka, jest więc w pewnym sensie spłaceniem długu wdzięczności wobec nich.
W tej powieści wątki fikcyjne mieszają się z faktami i postaciami historycznymi. Mamy więc nawiązanie do czasów II wojny światowej, kiedy to Węgrzy masowo pomagali Polakom, którzy przedzierali się z okupowanej Polski do sił zbrojnej na Zachodzie. Autorka przypomina mało znane wydarzenia z roku 1956, kiedy to mieszkańcy Marcinkowic i sądeczanie przygarnęli kilkadziesiąt węgierskich sierot, po klęsce powstania i krwawym jego stłumieniu przez rosyjskie wojsko. Przypomina też mieszkającego od wielu dekad w Polsce Istvana Elka, uczestnika powstania warszawskiego,  Akosa Engelmayera, byłego ambasadora Węgier w Polsce, który wielokrotnie gościł w Nowym Sączu. Przywołuje bohaterów II wojny światowej: mjr Juliana Zubka „Tatara” – dowódcy oddziału AK (w relacji jego żony Marii – "Tatarzyny") oraz Pawła Libra „Sprytnego”, wspaniałego kuriera (opowieść jego córki Wandy Obrzud z Barcic).
Po spotkaniu goście mogli się raczyć wybornym węgierskim gulaszem, a na koniec zasłuchali się w dawną muzykę węgierską w wykonaniu grupy Keckes z Szentendre.
Fot. PG