Różne barwy muzyki u św. Małgorzaty

- Organy, jak żaden inny instrument, pozwalają rozkoszować się bogactwem barw dźwiękowych. Ich dobór zależy głównie od wykonawcy utworu, ale też od dyspozycji (zestawu głosów) danego instrumentu,  jak i od charakteru kompozycji. Na przestrzeni wieków każdy bowiem znaczący ośrodek sztuki organowej wykształcił inną estetykę. Inaczej brzmią, inny kolor dają organy włoskie, a inny - niemieckie, organy hiszpańskie różnią się od francuskich. A że Europa przez wieki oddziaływała na swe zamorskie kolonie, więc nic dziwnego, że np. Suita Kanadyjczyka Denisa Bedarda ma francuskie zabarwienie. Możemy też wysłyszeć wspólne korzenie Preludium chorałowego Bacha i Fantazji chorałowej Holendra Berta Mattera, ale o tym zadecydowało wspólne źródło, jakim jest dla obu utworów chorał protestancki. Jeszcze inny kolor mają utwory kompozytorów norweskich, mające swe źródło w ludowej muzyce krajów  Północy. Czy tę zmienność kolorystyczną da się uzyskać na sądeckich organach? - zastanawiała się przed koncertem Anna Woźniakowska.
Każdy, kto uczestniczył w tym wieczorze z Mariko Takei, odpowie twierdząco. Znakomita instrumentalistka pokazała całą paletę barw muzyki, którą zaprezentowała.

Więcej o festiwalu… tutaj

Fot. PG